مقایسه اثر بخشی گروه درمانی شناختی و آموزش شادکامی بر تغییرات جریان خون موضعی مغز بیماران افسرده با روشspect

تبیین علمی ارتباط ذهن و مغز حاصل تلفیق علوم اعصاب و روانشناسی است . روشهایی چون : mri ، pet ، spect ، fmri و ... از مهم ترین ابزارهای عینی، پژوهشی و تشخیصی عصب روانشناسان محسوب می شوند که برای مطالعه ارتباط مغز و ذهن مورد استفاده قرار می گیرند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر گروه در مانی شناختی و آموزش شادکامی به صورت عینی در جریان خون موضعی مغز بیماران قبل و بعد از گروه در مانی شناختی و آموزش شادکامی میباشد .پژوهش حاضراز نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد.که با توجه به اهداف و سوالات پژوهش 3گروه تشکیل و از این تعداد به طور کاملا تصادفی در هر گروه12 نفر گنجانده شد، گروه اول شامل بیماران افسرده ای که از ترکیب دارو درمانی و جلسات گروه درمانی شناختی بهره مندخواهند شد،گروه دوم از ترکیب دارو درمانی و جلسات آموزش شادکامی استفاده خواهد کرد وگروه سوم که شامل بیماران افسرده ای که فقط دارو مصرف کرده و هیچ مداخله درمانی دریافت نخواهند کرد. ابزار مورد استفاده شامل :دستگاه توموگرافی با نشر فوتون واحد (spect) ،پرسشنامه ی افسردگی بک،-پرسشنامه شادکامی آکسفورد(آرجیل و لو 1990) و پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته میباشد.برای تحلیل توصیفی داده ها از میانگین,انحراف معیار و جداول و نمودارهای توزیع فراوانی استفاده شد.در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس (ancova)و تحلیل واریانس چند متغیری(manova) و روش اندازه گیری مکرر و نرم افزار آماری spss استفاده گردید و یافته های زیر حاصل شد:-گروه درمانی شناختی و آموزش شادکامی در کاهش افسردگی موثر است.-بین میزان جریان خون در لوب پیش پیشانی راست و چپ و لوی پیشانی راست و چپ گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد اما این تفاوت در لوب گیجگاهی راست و چپ مشاهده نگردید. واژه های کلیدی: گروه درمانی شناختی ، آموزش شادکامی ،لوب پیش پیشانی،لوب گیجگاهی، spect